Dag 16 (7-7-12)

Hallo allemaal,

Vandaag konden we lekker uitslapen, we hoefden pas om 9.00 uur bij het ontbijt te zijn. Hierna was er tijd om nog lekker te shoppen (de overige souvenirs te kopen die we nog niet hadden) en om rustig je koffer in te pakken voor de terugreis.

Om 12.00 uur moesten we allemaal uitchecken en de koffer beneden in de lobby zetten. Vervolgens was er nog tijd meer tijd om te shoppen en we moesten natuurlijk ook nog wat eten voor we begonnen aan onze lange terugreis.

Om 13.45 stonden we allemaal met ons koffer in de hand om naar de bus te lopen, die helaas niet in de straat van het hotel kon komen. We moesten dus even een stukje lopen. Na een uurtje met de bus gereden te hebben waren we op het vliegveld. Hier hebben we ingecheckt en onze bagage afgegeven. Het was nog even spannend omdat en voor 5 van ons geen ticket van Kuala Lumpur naar Frankfurt was geregeld. Gelukkig waren er toch nog tickets te regelen en konden we uiteindelijk door naar de douane en vervolgens boarden.

Na een vlucht van z’n drie uur waren we aangekomen in Kuala Lumpur. Hier hadden we twee en een half uur de tijd om rond te lopen en tax free te shoppen. Zelf heb ik onder andere de tropische tuin bewonderd, midden in het vliegveld, echt een aanrader voor als je er een keer komt. Ook hier op het vliegveld waren er twee spannende momenten voor twee van ons, ze waren hun fotocamera in het vliegtuig vergeten. Gelukkig hebben beide hun toestel terug gekregen met hulp van Carlijn.

Na drie kwartier extra te hebben gewacht omdat onze vlucht vertraging had. Konden we om 00.45 toch eindelijk weg vliegen richting Europa. Het was een prima vlucht waarin bijna iedereen wel lag te slapen om uit te rusten van een vermoeiende reis dag.

Rond 7.00 uur Nederlandse tijd kwamen we aan in Frankfurt. Nadat we onze koffers terug hadden gekregen zijn we naar het stations gedeelte gegaan om onze weg te vervolgen. Eerst een uur met de ICE en vervolgens van uit Köln een uur met een gewone Deutsche trein naar Aken. Hier kwamen we rond 11.00 uur aan. De ouders stonden al klaar op het perron.

Nu is er dan echt een eind gekomen aan de Vietnam reis 2012. Het was een onvergetelijke ervaring die we ons hele leven bij ons dragen.

Peter  

Dag 15 (6-7-12)

Vandaag zijn we wakker geworden op de prachtige wateren van Ha Long Bay!

Sommigen van onze groep hebben geprobeerd om zonsopgang mee te maken maar helaas was het daar te bewolkt voor. Na een kopje koffie of sinaasappelsap gingen we met z’n allen naar de zogenaamde “Blue Lagoon” hier gingen we met twee kleine rooibootjes heen omdat het verboden was om er met propeller motoren te komen. We gingen met de bootjes door een smal gat in de rotsen waar we vervolgens dan uitkwamen bij de Lagoon. Een kleine Lagoon omgeven met bergen en rotsen. Het was er hartstikke stil, het enige wat je horen kon waren de dieren op de rotsen. Nadat we terug waren gevaren naar de boot waar we sliepen kregen we ontbijt en begon de boot terug te varen naar de kade. Een flink westers vettig ontbijt kregen we; frieten, bief, kip, spek met ei, gefrituurde vis en nog meer. Vervolgens namen we afscheid van het personeel van de boot en zijn we met de bus een kleine 3 uurtjes terug gereden richting Hanoi. We gingen echter niet naar het hotel maar naar een “Cooking Class”. We gingen hier Vietnamees eten maken voor ons afscheidsdiner. Hiervoor gingen we even een kijkje nemen op de lokale markt. Let op! Dit wordt niet zo smakelijk. We hadden nooit verwacht wat we daar te zien kregen; hondenvlees, levende kikkers, levende maden, grote levende vissen van verschillende soorten, levende krabben, slakken en ten slotte aan de uitgang al het orgaanvlees wat je maar kan bedenken, maar als je het kocht kreeg je wel een zakje bloed erbij!.. Toen begonnen we met koken, we hadden 8 groepjes gevormd die allen een tafel kregen waarop ze alles konden klaarmaken. We kregen eerst ieder voorgedaan hoe we de gerechten klaar moesten maken en vervolgens mochten wij het dan nadoen. In totaal waren het 4 gerechten; 2 salades, een bakje gestoofd varkensvlees, en loempia’s. Na afloop kregen we een sandwich die door de koks gemaakt was. En toen was het wachten op de ambassadeur van Nederland die gezellig met ons aan het afscheidsdiner aanschoof. Zijn entree heb ik helaas gemist omdat ik samen met Lisa naar het ziekenhuis was aangezien de moeder van Lisa adviseerde om even haar kwallenbeten na te laten kijken. Gelukkig hadden ze wel netjes op ons gewacht en konden we eindelijk beginnen toen we terug kwamen. Iedereen kreeg steeds zijn eigen gemaakte eten. De schotels werden uit elkaar gehouden met behulp van nummertjes. Na een gezellig diner hebben we van de ambassadeur een testimony gekregen voor alles wat we gedaan hebben de hele reis, iedereen zijn eigen. Aangezien we nogal moe waren van de lange busreis en de zware weken heeft iedereen op zijn eigen manier genoten van onze vrije avond, waar het grote deel van de groep alleen nog even zijn koffer in moest pakken voor de reis terug naar huis.

Marvin.

Dag 14 (5-7-12)

Hallo allemaal,

Op naar de prachtige wateren van Halong Bay! Na een heerlijk ontbijtje in ons hotel, middenin het stadse leven liggend, of een lokaal ontbijt met de reisleidster, vertrokken we rond een uur of 10 naar Halong Bay. De busreis was zoals alle lange busreizen weer heerlijk relaxed. Gordijntje dicht, oordopjes in de oren en pitten maar. Tijdens de 3 en een half uur lang durende reis maakten we ook een tussenstop in de zogeheten ‘Happy Room’; oftewel de hokjes waar je even een boodschap kunt gaan doen, zodat je weer tevreden je reis kunt voortzetten. Hier was tevens een werkplaats voor gehandicapte mensen. Langs deze vrolijke mensen lopend, zagen we hoe geconcentreerd ze kundig aan het weven waren. Hoewel ze mooi waren, werden er geen oudbollige kleedje gekocht, maar er werden wel weer een hoop oreo’s gekocht (lees: een voorraadje oreo’s waarmee ze die dag zeker een grote omzet mee hebben gemaakt). Smikkelend werden de laatste uurtjes afgelegd naar de Bay. De zon leek met de seconde harder te gaan schijnen en toen we uiteindelijk weer de benen konden strekken op de aanleghavenplaats leken we te smelten door de verstikkende warmte. Voor we de boot op gingen, kochten sommigen nog een leuk zomerhoedje om zich modieus te beschermen tegen de zon. Onze boot, onze EIGEN boot, straalde weer de luxe uit die we hier iedere dag weer meemaken. Eerst stond er een lunch op het programma. Naast de dagelijkse rijst stonden er nu ook garnalen, clams (mosselen met een ander kleurtje), krab, big fish, spinazie, inktvis, wortel, tomaat, komkommer, loempia’s en oja, aangezien dit een beetje weinig was ook nog dragon  fruit en ananas op het menu. Met gevulde buikjes, zeg gerust magen die op ontploffen stonden, namen we de tijd om eindelijk onze huid die gewenste bruine kleur te laten krijgen. Zoveel exemplaren als er aanwezig waren, werd de bekende ‘Hongerspelen’-trilogie erbij genomen. Zodra je dit boek in handen hebt, kun je het niet meer wegleggen. Toch lukte het ons om even dit boek neer te leggen en in een bootje mee te varen naar de Surprise Cave. Deze enorme grot, vernoemd naar het eerste woord wat er werd uitgesproken bij de ontdekking van deze grot, zijn schoonheid werd nog eens extra benadrukt door de felle kleuren die op de mooie plekjes schenen. Na dit bezoek aan de grote grot, mochten we zelf rond peddelen in kajakken. Het was een driftig karwei om door de blauwige wateren het strand te bereiken. Maar ingesnoerd in onze badkleding waren we blij om het water weer te begroeten met een frisse duik. Deze duik werd genomen in een afgezet gebied, waar hopen toeristen bijeen kwamen en zelfs modellen een fotoshoot hielden (waar wij door de zoveelste gretige Vietnamees op de foto werden gekiekt). Er werd ons verzekerd dat we in de wateren waar onze boot was geankerd, het zwemmen konden voortzetten. Helaas heeft Lisa moeten ondervinden dat we niet altijd kunnen geloven in geuniformde matrozen. Na op een kwal te zijn gesprongen, liep ze kwallenbeten op en werd meteen onder handen genomen door de goede zorg van onze reisleidster en andere bezorgden. Hoewel Lisa gelukkig langzaam beter werd, werd ik zelf steeds zieker. ’s Avonds heb ik het bed moeten houden, waarschijnlijk de schuld van een zonnesteek. De rest van de groep heeft nog kunnen ‘genieten’ van soep, krab, garnalen, sla en rijst op zeëese wijze. Ook de zonsondergang bracht een prachtig beeld op, zachte kleuren vloeiden in elkaar over in de lucht, en we waanden ons even middenin een of ander geweldige documentaire van National Geographic. Ik geloof dat ik dit in mijn vorige blog ook al eens heb gezegd, maar ik heb nog steeds het sterke gevoel te zijn beland in een paradijslijk avontuur waaraan over twee dagen helaas een einde aan komt. Ik wil nu alvast even zeggen hoe ontzettend leuk deze reis, de gezelligheid zorgde voor een super sfeer, zo relaxed zoals we ons twee weken lang hebben gevoeld.

Hen gap lai!

Kim

Dag 13 (4-7-12)

Hallootjes,

Vandaag moesten we om half 8 verzamelen voor het ontbijt op de 6e etage. Na het ontbijt trokken we lange kleding aan, omdat we naar het mausoleum van Ho Chi Minh gingen. Het mausoleum is het graf van Ho Chi Minh. Eenmaal daar moesten we in twee rijen naast elkaar gaan staan en zo richting het mausoleum lopen. We moesten daarbinnen ook muisstil zijn. Ik was er vorig jaar al geweest en het blijft raar om te zien dat hij er al zo lang ligt. Hij ligt er namelijk al sinds 1975. Vervolgens gingen we op het gigantische plein om het mausoleum heen staan om wat foto's te maken van de buitenkant. Daarna gingen we het presidentiële gele huis bekijken en ook de garage met de door HCM gebruikte auto's en zijn bescheiden knusse huisje. Alle gebouwen in Hanoi die van de overheid zijn, zijn geel geverfd. Na dit kregen we een ijsje en/of wat te drinken. Ook kregen we van de super lieve gids een kaart cadeau! Helaas gaattie morgen niet mee naar Ha Long Bay.

Na het mausoleum ging een deel naar de moeder van Dang Thuy Tram. Tram was een verpleegster in een veldziekenhuis tijdens de oorlog en daar hield ze een dagboek bij die uitgegeven is. Het lieve schattige oude dametje en de drie andere dochters verwelkomden ons met grote vreugde. Ze nam tijd om ons een herinnering te geven in de vorm van een handtekening en natuurlijk zijn we nog even op de foto gegaan. De andere helft ging met de andere reisgids mee. Het is echt een super leuke vrouw. We gingen even langs het oorlogsmuseum en vervolgens wandelde we door naar de Notre Dame Kathedraal van Hanoi. Daar heeft ze ons getrakteerd op Vietnamese thee. Onderweg naar het restaurant gingen we even langs House of Etude. Een super schattig Koreaans winkeltje met super schattige make-up.

Na Vietnamees gegeten te hebben, zijn we met de bus weer terug gegaan naar Little Hanoi dat het hoofdkwartier was van het spel dat we hebben gespeeld met meisjes van de Hanoi International School. Het was een gezellige middag met deze meiden. Britt, Lonneke, ik en twee Vietnamese meisjes waren de winnaars van het spel, maar iedereen kreeg een prijs. Na het spel zijn we gelopen naar het Hanoi Cinamatheque. Hier hebben we heerlijk gegeten (friet en biefstuk!!!!) en genoten van een suuuper mooie film. De film heet When The 10th Month Comes en ik raad hem echt aan. De reisleidster moest er van huilen, terwijl ze de film vaker heeft gezien al. Na de voorstelling hebben we nog vragen kunnen stellen aan de regisseur over de film. We hebben daar ook nog een drankje gedaan en vervolgens zijn we langs het Hoan Kiem Meer terug gelopen naar het hotel, maar onderweg hebben we spontaan nog meegedaan aan een dansles in het park bij het meer. Dit was echt super leuk. Ze dansten de macarena onder andere en de grote hit van Vengaboys, Boom Boom Boom Boom, kwam ook nog even langs en nu heb ik 'm in mijn hoofd. Ook kregen we vele vreemde blikken, omdat we als debielletjes over straat liepen, maar dit was wel heel erg leuk.

Al met al was het een zeer geslaagde dag!

 

Yen

Dag 12 (3-7-12)

Hoiii,

Vanmorgen zijn we om 04:00 uur opgestaan omdat we om 05:00 uur moesten vetrekken. Dat viel zwaar tegen. Het duurde ongeveer een uur voordat we ingecheckt waren. Daarna konden we meteen het vliegtuig in en voor we het wisten zeiden we: Hallo Hanoi! Het was allemaal rap rap tempo maken want we gingen een leuke fietstocht maken langs het Hoan Kiem Lake. Iedereen vond het echt prachtig. Toen zijn we naar een boekwinkel geweest waar we een lezing kregen, die heel interessant was, maar gelukkig maar een uurtje duurde want we waren allemaal heel moe. Na de lezing kregen we even de tijd om ons in het hotel om te kleden en wat te gaan eten. Om half 3 vertrokken we naar een tempel om te kalligraferen. Hier kregen we allemaal een kalligrafie met een toekomstvoorspelling. Vanuit de tempel liepen we naar het Viet Nam Fine Arts Museum. Hier kregen we de opdracht om het mooiste en het lelijkste schilderij te vinden. Om half 5 gingen we naar het waterpoppen theater. Dit was heel bijzonder om te zien. Na de voorstelling gingen we met z’n allen eten. Iedereen was kapot moe van het vroege opstaan en de vliegreis, dus wilden we graag zo snel mogelijk terug naar het hotel. Ook al was het een vermoeiende en lange dag, was het toch een geslaagde dag.

Carlijn

Dag 11 (2-7-12)

Xin Chao iedereen!

Vandaag mochten we een beetje uitslapen, om negen uur moesten we beneden verzamelen. Het programma van vandaag week af van dat wat in de planning stond. Meneer Gebuys had samen met Khoa, onze reisleider,  kunnen regelen dat we een muziek workshop konden krijgen van bekende Vietnamese musici.

Aangekomen bij de bestemming moesten we door een kledingwinkel lopen om bij de studio te komen. Er waren niet genoeg stoelen voor iedereen waardoor een aantal op de grond moesten zitten. Lonneke had de eer om een liedje op te nemen, ze koos voor ‘people help the people’. Als eerste namen ze de pianopartij op en daarna de zang. Hierna kregen we het lied te horen, het klonk echt heel erg mooi en professioneel. De musici dachten zelfs dat Lonneke een beroepsmuzikant was.

Vervolgens kregen we te zien hoe ze een liedje opnamen met meerdere instrumenten, er werd een akoestische gitaar, twee elektrische gitaren, een piano, een synthesizer en een drumstel gebruikt.  Nadat ze dat hadden opgenomen kwam de zangeres om de zangpartij op te nemen. Het liedje heette ‘Lullaby 5’. Een ‘lullaby’ is een slaapliedje, het liedje deed zijn werk goed want een aantal waren in slaap gevallen door vermoeidheid.

Nadat ook dit liedje was opgenomen kregen we een cd mee met ‘Lulllaby 5’ en het opgenomen liedje van Lonneke. Vervolgens gingen we lunchen bij ‘tous les jours’, waar we heerlijke broodjes en gebakjes aten.
 

Aangekomen bij het hotel hadden we ongeveer 2,5 uur de tijd om te douchen en eventueel nog wat te slapen. Om vier uur moesten we weer verzamelen in de lobby om vervolgens een workshop te krijgen over Vietnamese muziekinstrumenten. De meeste muziekinstrumenten waren gemaakt van stenen, bamboe of andere soorten hout. Ook wij mochten de muziekinstrumenten uitproberen. Één muziekinstrument was erg komisch, het leek op een supergrote panfluit die op zijn kant lag. Voor de gaten van de buizen moest je klappen met je handen om een toon te produceren.

‘s Avonds hebben we op eigen houtje gegeten. Nu zijn we onze koffers aan het inpakken, omdat we morgen om 5 uur moeten vertrekken naar het vliegveld om vervolgens naar Hanoi te vliegen. Dat wordt dus een korte nacht…

Liefs, Fleur

Dag 10 (1-7-12)

Hoii!

Vanmorgen hebben we tot 08:45 kunnen uitslapen, iets wat al heel lang niet meer het geval was!

Nadat we ontbeten hadden, zijn we met de bus naar de Thang Long School gegaan om hier een muurschildering te maken. We hebben in groepjes met de leerlingen gebrainstormd over het onderwerp 'vriendschap'. Uiteindelijk kwam er een leuk gezamenlijk idee uit en hebben we, samen met een professional een muurschildering gemaakt. Zelf dachten we dat het een grote muur zou zijn, maar het bleek slechts een muurtje van 2 bij 2 te zijn! Toen we de muur (en onszelf) beschilderd hadden, zijn we samen met de leerlingen van de Thang Long School gaan lunchen, in een broodjeszaak! Superlekker om na een dikke week weer eens een croissantje te eten!
Na de lunch zijn we met z'n allen gaan zwemmen in een buitenzwembad. Mannen en vrouwen hadden allebei een eigen deel van 't zwembad, gemengd zwemmen mocht niet! (gelukkig hadden we dit meteen door.... :) )

Het avondeten mochten we vanavond zelf kiezen, dus dat werd KFC; even geen rijst, olifantenvis of springrolls!

Ook hebben we nog even geshopt op de Ben Thang Markt, en mama, schrik niet, maar ik heb 3 paar nieuwe All Stars........

Helaas waren de beurzen al snel leeg en zijn we terug naar het hotel gegaan.

Kort samengevat was het wel een gezellig dagje!

Anne